Φλέβα

Και φύσηξε μια αύρα δροσερή που μ' έκανε να σηκώσω τα μάτια από το χώμα. Και δεν ήμουν τόσο μόνος όσο νόμιζα τόσο καιρό. Κοίταξα μέσα μου και σε αισθάνθηκα. Υπομονετική και πάντα ζωντανή.


Σ' έχω νοιώσει.
Σ' έχω πληγώσει πάνω στις χορδές της κιθάρας μου.
Σ' έχω "κόψει" στα στιχάκια μου.
Σ' έχω αισθανθεί να πάλλεσαι από θυμό στα μηνίγγια μου.
Σ' έχω αγγίξει όταν φουσκώνεις από το πάθος στο κορμί της.
Σ' έχω αναζητήσει μάταια στο χέρι του νεκρού αδερφού μου.
Σ' έχω γεμίσει οινόπνευμα μέχρι που έγινες διάφανη.
Τώρα τελευταία σε γέμισα και νικοτίνη μήπως και αλλάξεις γνώμη για τη ζωή που σου φύλαξα.

Δεν κουράστηκες όμως.

Σε ακούω κάθε βράδυ πριν βγω έξω.
Σε ακούω πριν ξαποστάσω.
Σε ακούω όταν το βλέμμα της με συναντάει.
Σε ακούω όταν η καρδιά μου σταματάει αλλά εσύ επιμένεις να της χτυπάς την πόρτα για να τη ζωντανέψεις.


Για όσο αντέξεις, θα μείνω ζωντανός.