Τετάρτη 14 Μαΐου 2008

Άφησα τη ζωή μου για αργότερα

Μέρα παρά μέρα με ψάχνεις. Κάθε μέρα με βρίσκεις. Για σένα είναι παιχνίδι. Για μένα δεν είναι τίποτα. Βαρέθηκα βλέπεις να κρύβομαι και όλοι ξέρουν πια που θα με βρουν. Και με βρήκαν. Όλοι και μαζί.

Θα είναι η τρίτη ανατολή που θα με βρει ξύπνιο, να αναρωτιέμαι γιατί η ζωή δεν είναι εδώ όταν τη χρειάζεσαι. Ή ακόμα χειρότερα, όταν εμφανίζεται ξαφνικά μπροστά σου δεν ξέρεις και τι να την κάνεις.

Πολύ λίγα πράγματα αλλάζουν σ' αυτή την βρώμικη πόλη. Κακώς επέστρεψα. Θα έπρεπε να κρατηθώ μακριά της. Αλλά όπως όλα τα άπιαστα όνειρα, έχει κι αυτή τον τρόπο της να με κουρελιάζει και να με καλεί κάθε φορά να ξαναπάω κοντά της.

Βρέχει τώρα κι αυτό το ξέρει μόνο αυτή που ξενυχτάει μαζί μου. Ο αέρας μυρίζει υπέροχα. Ξεχασμένα αρώματα. Ξεχασμένη νύχτα.

Άφησα τη ζωή μου γι αργότερα, κι αυτό δεν μπορεί να είναι καλό. Θα φύγω απόψε φορτωμένος μουσικές μαγικές και εικόνες. Δεν ξέχασα τίποτα, αλλά έχω τα πάντα να θυμηθώ

Δεν υπάρχουν σχόλια: