Κάθε φορά πιο μακριά

Όπου βρω δρόμο, τον βαδίζω. Όπου βρω χώρο, τον καταλαμβάνω.Ένα βήμα τη φορά, αλλά πάντα προς την ίδια κατεύθυνση. Ένα βήμα τη φορά και κάθε φορά πιο μακριά από τον εαυτό μου.

Το παραδέχομαι. Δείλιασα. Δίστασα. Ζούσα τα όνειρα των άλλων και κατέληξα να γίνω ένας άλλος.
Πλήρωσα. Αλλά δεν έγινα φτωχότερος.

Είναι δύσκολο κάθε φορά να αναρωτιέσαι τι κρύβεται πίσω από την επόμενη γωνία. Είναι κουραστικό να αναρωτιέσαι τι κρύβεται πίσω από το επόμενο χαμόγελο και την τυχαία τάχα ματιά. Αυτή είναι η ζωη μου όμως και αντίθετα με σένα, εγώ αποφάσισα να τη ζήσω. Η αγωνία με κρατάει ζωντανό και κάθε πρωί η μέρα μου υπόσχεται. Μόνο εγώ λοιπόν θα εκπληρώσω τις επιθυμίες και τα όνειρά της. Μόνο εγώ θα της δώσω πίσω το χαμένο της νόημα.

Πάτησα off στα τεχνολογικά θαύματα που με περιτριγυρίζουν και αναζητώ το μόνο σκοτάδι που δε νίκησα ποτέ. Αυτό της ψυχής σου. Ζητάω βοήθεια από το ένα και μοναδικό φως που ποτέ υπήρξε. Αυτό των ματιών σου.