Οι φωνές των άλλων

Ξημερώνει κι ακούω τα πουλιά να κελαηδούν. Χάνομαι σ' αυτό το άσκοπο τραγούδι και δεν μπορώ να κοιμηθώ. Η κούραση βαραίνει τα μάτια μου, αλλά το μυαλό μου πάλι ταξιδεύει.

Οι φωνές των άλλων. Μια ζωή αυτές είναι που μου τραβάνε την προσοχή. Κι έχω, σου λέω, κουραστεί. Μα δε θα σου πω το μυστικό μου. Είναι καιρός τώρα πια, που απέκτησα και δικιά μου φωνή. Κι ο ήχος της αρχίζει να μ' αρέσει. Μέρα με τη μέρα, όλο και περισσότερο σκεπάζει τις σειρήνες.

Νομίζω πως θα δω ένα όμορφο όνειρο τώρα. Τι κρίμα που δεν θα είσαι εδώ να το μοιραστείς μαζί μου όταν ανοίξεις τα μάτια σου.