Όνειρα (Ι) - Επιλογές

Ήταν μια συννεφιασμένη χειμωνιάτικη μέρα. Κοιτούσα τα μεγάλα φορτηγά που ήταν γεμάτα από ρούχα, παπούτσια και άλλα πράγματα που η φιλανθρωπία του κόσμου έστελνε στους πρόσφυγες.
Αισθάνθηκα μια κίνηση στα αριστερά μου. Είδα δύο γυναίκες. Δύο γνωστές γυναίκες που ποτέ δεν περίμενα να συναντήσω έτσι. Η μητέρα της και η γιαγιά της, κρατιόντουσαν από το χέρι και με κοιτούσαν. Πλησίασαν και χαμογελώντας με φίλησαν στα δυό μου μάγουλα ταυτόχρονα. Από αριστερά η γιαγιά από δεξιά η μητέρα.
' Σ' ευχαριστούμε αγόρι μου.' είπε η μητέρα.
Πριν καταλάβω τι συμβαίνει, οι δυό γυναίκες έκαναν χώρο με μια θεατρική κίνηση και ανάμεσά τους, στο βάθος της πλατείας, εμφανίστηκε αυτή.
Φορούσε τα γνωστά της άνετα μαύρα ρούχα και είχε στο προσωπό της το πιό γλυκό χαμόγελο του κόσμου. Ξέρεις, αυτό το χαμόγελο που ξεκινάει από την καρδιά και φτάνει ως τα μάτια του ανθρώπου.
Με κοίταξε και έριξε το κεφάλι της στο πλάι με μια αξέχαστα χαριτωμένη κίνηση...