Μια βροχερή μέρα

Όλη μου τη ζωή έμαθα να μαζεύω για να αντιμετωπίσω τις βροχερές μέρες. Αποταμίευα για να έχω όταν έρθουν τα δύσκολα. Και τα δύσκολα ήρθαν. Κι είναι το σπίτι μου ζεστό, τα ρούχα μου στεγνά και το πιάτο μου γεμάτο. Αλλά η ψυχή και η καρδιά μου έχουν αδειάσει. Κι αυτή είναι τώρα, η πραγματική βροχερή μέρα. Και καμιά "ομπρέλλα" δεν με σώζει.
Πως αποταμιεύει κανείς, ώστε να μην αδειάσει ποτέ η καρδιά του; Υπάρχει κάποιος να μου πει;