Πως ξέπεσες έτσι;

Ήταν 5 παρά όταν με ξύπνησε το κακό όνειρο. Δεν ήθελα και πολύ να καταλάβω. Ήταν ακριβώς η ώρα που ξεψυχούσες στην πικρή αγκαλιά ενός ακόμα εραστή σου. Σφάλισες τα μάτια σου και φώναξες μέσα σου το όνομά μου. Ζητούσες βοήθεια για μιά "τελευταία" φορά κι εγώ επειδή δεν έπαψα να σ αγαπώ, σε αφουγκράστηκα.

Κοιτάζω τώρα μέσα στο θαμπό φως της συννεφιάς, τα ίχνη που αφήνεις σαν με ψάχνεις.΄Ένα κλικ μέρα παρά μέρα, ένα SMS κάθε βδομάδα. Λίγο πριν παραδοθείς στην παραζάλη και την αγωνία σου. Λίγο μετά που ξυπνάς, κατεβάζεις το κεφάλι και κρύβεις το δακρυσμένο σου πρόσωπο ανάμεσα στα χέρια σου.

Κρίμα. Πως ξέπεσες έτσι ρε γαμώτο;