Μία νύχτα ακόμα τελειώνει

Εννιά με πέντε λοιπόν. Μεροκάματο ολόκληρο. Γιατί όμως δεν κουράστηκα παρ' όλο το ξενύχτι και τη διαρκή περιπλάνηση στους δρόμους από το πρωί;
Οχτώ ώρες με φίλους από τα παλιά. Από τα "πολύ παλιά". Και όλοι σα να ήταν ολοκαίνουριοι, είχαν κάτι να πουν και να προσθέσουν.
Αυτή την ώρα που ο κόσμος ξεκινάει για δουλειά, εγώ θα προσπαθήσω να συμβιβάσω την πραγματικότητα με τα όνειρά μου. Ας ελπίσω μόνο, να μείνουν όνειρα και να μη σκοτεινιάσουν και γίνουν πάλι εφιάλτες.
Μου λείπει η ηρεμία και η αγάπη, αλλά μάλλον δεν τα είχα και ποτέ σε περίσσευμα. Ψάχνω να συμπληρώσω...