Επιτέλους, κάτι καλό

Κάθισα μπροστά στο τραπέζι και κοίταξα την βασιλόπιτα. Πήρα το μαχαίρι και το ακούμπησα πάνω της. Πριν όμως την κόψω, σκέφτηκα ότι ήμουν μόνος μου κι ότι αυτή η πίτα ήταν όλη δική μου. Γιατί να κουράζομαι;
Μια πίτα, ένα κομμάτι, ένα φλουρί. Επιτέλους κάτι καλό. Είχα κερδίσει το φλουρί... Νομίζω δηλαδή...